خدا کند تو بیایی

          چه قدر منتظرم من، خدا کند تو بیایی                       نشسته پشت درم من، خدا کند تو بیایی
از آن درختِ شکسته، از آن پرنده‌ی خسته              هنوز خسته‌‏ترم من، خدا کند تو بیایی
همیشه در سفری تو، بهار و برگ و بری تو               درخت بی‌‏ثمرم من، خدا کند تو بیایی
       غریب مانده‏‌ام اینجا، غریب مثل پرستو                    شکسته بال و پرم من، خدا کند تو بیایی
     شب است و ماه تویی تو، نشان راه تویی تو              ببین که در به درم من، خدا کند که بیایی

محمدرضا احمدی فر