خدمات فنی و مهندسی و آموزشی

چرا کنترل سازه ی بتنی از فولادی راحت تره (البته این نظر شخصی منه با توجه به تجربه و دانش اندکم)
در سازه ی بتنی ما به اندازه ی سازه های فولادی با حجم زیاد دیتایل های اجرایی مواجه نیستیم.در سازه ی فولادی ورق ها و نبشی ها زیرسری و بالاسری ، لچک ها ، استیفنر های پای ستون و دل تیرها و ستون ها ، ورق های اتصال مهاربندها ، بیس پلیت ها و بولت ها و ... وجود دارن که همگی نیاز به کنترل دارن و در سازه ی بتنی ما چنین چالشی نداریم.همه ی این دیتایل ها جوش دارن که نیاز به کنترل بسیار دقیقی داره و احتمال خطا رو بالا میبره.

البته شاید کسی بگه که اگه دو نقشه رو کنار هم بذاریم نقشه ی سازه ی بتنی هم به اندازه ی نقشه ی فولادی ورق و دیتایل داره ؛ ولی دقت داشته باشید که دیتایل ها در نقشه ی بتنی فقط تعداد و نمره ی میلگرد ها درهر مقطع و اندازه ی مقاطعه و نه چیزی بیشتر.
وانگهی در سازه ی فولادی ما با چندین نوع اتصال مواجه هستیم که خطا در اجرا میتونه نوع اتصال رو عوض کنه و سازه رو با مخاطره روبرو کنه ولی در سازه ی بتنی ما تنها یک نوع اتصال داریم (من اتصال مفصلی رو در سازه ی بتنی که خیلی جاها بحثش هست قبول ندارم) و باید همون درست اجرا بشه.یعنی ما تعداد و نوع و کیفیت فولاد و میزان هم پوشانی مناسب (یا اتصال مکانیکی درست و استاندارد) و همچنین کیفیت اجرای بتن رو در در دستور قرار بدیم میشه گفت تقریبا کار حله و میمونه یک سری ریزه کاری ها که دوستان بهتر از من میدونن .
نکته ی دیگه که شاید کمتر به چشم بیاد سبک اجرای این دو نوع سازست.در سازه ی فولادی اول اسکلت اجرا میشه و بعد سقف و سایر مراحل.من کمتر مهندسی رو دیدم که شهامت اینو داشته باشه که از اسکلت یک ساختمان چهار طبقه که نه سقف داره و نه پله ، بره بالا برای کنترل کیفیت اجرا.حالا اگه اسکلت در محل جوشکاری بشه میزان خطر و خطا بسیار بالاتره و اگر پیچ و مهره ای باشه هم خطرات خاص خودشو داره.ولی در یک سازه ی بتنی ستون ها (و مهاربندها) در یک طبقه اجرا میشه که خیلی راحت میشه کنترلش کرد و بعد تیرها و سقف که اون هم به راحتی قابل چک کردنه.بعد از این طبقه ی بعدی در حالی که زیر پا هم سقف داریم و هم پله.
امه به جز مسائل کنترل کردن ، سازه ی بتنی چند مزیت اجرایی هم داره.یکی این که نیازی به فضای زیاد برای حرکت جرثقیل و قرار گرفتن قاب های آماده شده و نصب اون ها نیست.دوم این که ما مرحله به مرحله که بتن هر طبقه رو می ریزیم میتونیم کارهای دیگه رو هم در همون طبقه انجام بدیم و هم زمان طبقات دیگه رو بتن ریزی کنیم که سرعت کار رو خیلی بالا میبره.نکته ی دیگه هزینه ی اجرای کمتره که عامل بسیار مهمیه.به عنوان یک اصل تجربی کلی اگر سازه در سطح گسترش داشته باشه چندان تفاوتی بین بتن و فولاد نیست ، ولی اگه گسترش سازه در ارتفاع باشه اختلاف هزینه ها چشم گیر و قابل توجه میشه و سازه ی بتنی کم هزینه تره.مسئله ی دیگه نزدیک بودن ضریب انبساط حرارتی اسکلت و سایر مصالح در سازه ی بتنی باعث میشه که ما در آینده شاهد ترک های کمتری در نازک کاری سازه های بتنی باشیم ، که در سازه های فولادی زیاد دیده میشه.
ضعف سازه ی بتنی نسبت به فولادی از لحاظ سازه ای شکل پذیری کمتره که باز هم دوستان بهتر از من میدونن و نیاز به توضیح نداره و از لحاظ معماری حجم بیشتر مقاطع که در نتیجه فضای بیشتری اشغال میکنن و متراژ مفید کمتری رو در اختیار میذارن.
در کل سازه های فولادی و بتنی هردو خوب هستند به شرطی که درست اجرا بشن و با توجه به مجموع شرایط و پارامترها باید نوع سازه انتخاب بشه که هرکدوم در جای درست خودش خوب خواهد بود.
سخن پایانی این که ترجیح من سازه ی بتنیه.
سربلند باشید
(عباس ریاحی)