چرا افراد بیشتر از مقدار برآورد زمان ارائه میکنند؟
قانون پارکینسون
قانون پارکینسون توسط آقای پارکینسون در نوامبر سال 1955 در مجله اکونومیست به چاپ رسید. بعدها وی این قانون را بسط داده و در کتابی به همین عنوان به چاپ رساند.
این قانون بیان میکند که: کارها به اندازه زمانی که برای انجام آنها در نظر گرفته شده، توسعه پیدا میکنند.
فرض کنید برای انجام یک فعالیت توسط کارگران 10 روز زمان در نظر گرفته باشید. معمولاً این فعالیت در کمتر از این مدت به انجام نمیرسد، چرا که کارگران بایستی همواره مشغول باشند. بنابراین سطح تلاش و فعالیت خود را به گونهای تنظیم میکنند که همواره مشغول به نظر برسند.
نکته دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که در روشهای مختلف مدیریت پروژه ندرتاً پیش میآید که افراد به علت اتمام زودتر از موعد فعالیتها تشویق شوند. حتی ممکن است تکمیل زودتر از موعد با تنبیه نیز مواجه شود؛ به گونهای که فرد متهم به تخمینهای اشتباه شده و در تخمینهای آتی وی نیز تردید ایجاد شود. در چنین شرایطی فرد ترجیح میدهد که اتمام زودتر از موعد فعالیت خود را مخفی کرده و در آینده به علت اتمام به موقع فعالیت خود مورد تقدیر قرار گیرد. مشکل دیگری که در اتمام زودتر از موعد فعالیتهای پروژه بروز میکند این است که فعالیت وابسته به این فعالیت ممکن است قادر نباشد زودتر از موعد شروع شود. به عنوان مثال در آن زمان منبع مورد احتیاج برای فعالیت بعدی در دسترس نباشد. بنابراین با در نظر گرفتن زمان اضافی در هر فعالیت در عمل احتمال اتمام آن در زمان کمتر را از بین بردهاید.